ارتباط بین سلامت معنوی و نگرش مذهبی با رضایت از زندگی در سالمندان مبتلا به سرطان

مقدمه: اطلاع یافتن از تشخیص سرطان، رضایت از زندگی در افراد مبتلا به این بیماری را به شدت تحت تأثیر قرار داد ه و می کاهد. به نظر می رسد عوامل مذهبی و معنوی با توجه به مولفه های خود بر رضایت از زندگی این بیماران تأثیر مثبت داشته و آن را افزایش د هند. لذا این پژوهش با هدف بررسی ارتباط بین سلامت معنوی و نگرش مذهبی با رضایت از زندگی در افراد مبتلا به سرطان مراجعه کنند ه به بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال 1392 انجام شد. روش ها: این پژوهش مقطعی، بر روی 100 بیمار مبتلا به سرطان به روش مستمر در فاصله ی زمانی بین مهر تا دی سال 1392 انجام گرفت. یافته ها با استفاده از پرسشنامه چهار بخشی اطلاعات دموگرافیک، ابزارهای سلامت معنوی الیسون-پالوتزین، نگرش مذهبی گلاک و استارک و رضایت از زندگی فرم z، جمع آوری شد. داد ه ها با نرم افزار spss نسخه 0/16 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: میانگین نمره رضایت از زندگی برای کل واحدهای مورد پژوهش 5/58±16/03بود. تفاوت معناداری بین نمره رضایت از زندگی مردان (5/91±17/21) و زنان (4/77±14/52) دیده شد(001/0p=). میانگین کلی سلامت معنوی و نگرش مذهبی به ترتیب 11/12±48/87 و 52/6±24/91 بود که بین میانگین نمره سلامت معنوی و نگرش مذهبی در دو جنس تفاوت معناداری وجود نداشت. ارتباط معناداری بین رضایت از زندگی با سلامت معنوی (0/422=r ،001/0>p) و نگرش مذهبی عاطفی (0/275=r ،006/0=p) با رضایت از زندگی مشاهد ه شد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که سلامت معنوی و نگرش مذهبی تأثیر بسزایی در تأمین رضایت از زندگی بیماران سرطانی دارد، لذا توصیه می شود که پرستاران و کارکنان تیم درمان جهت افزایش رضایت از زندگی بیماران سرطانی بر سلامت معنوی و مذهب توجه داشته باشند.